تاکسی و پول خورد

همیشه به یاد دارم که راننده تاکسی ها نسبت به مقوله نحوه قیمت گذاری مسیر هاشون اعتراض داشتند. اعتراضی که تا حدودی به حق هست. علت این اعتراض این هست که راننده هایی که مقید به پرداخت بقیه پول مسافر ها هستند مجبورند پول خرد رو با قیمت بالاتری از ارزش اونها خریداری کنند که اگر اشتباه نکنم هر هزار تومان رو 1200 تومان خریداری میکردند و همین موضوع رو میخواستم توی مقاله ای اقتصادی مطرح کنم. منتهی طرف دیگه ماجرا این هست که اخیرا اکثر راننده ها مثلا مسیر 2400 تومانی شهرک غرب انقلاب رو 2500 تومان با مشتری هاشون که پول خورد ندارن حساب میکنن و ون های این مسیر هم هزینه 2000 تومانی در مقایسه با 1900 تومان مصوب دریافت میکنند. پولی که بصورت غیر قانونی و غیر مصوب دریافت میشه و منتهی خود راننده ها دوست ندارن که مطرح بشه. در صورتی که در ماه مبلغ قابل توجهی حدود 150 هزار تومان عایدشون میکنه.
پیشنهاد مختصرم در اینباره این هست که در مواقعی که قیمت گذاری به رقم های مشابهی که احتمال برگردوندن بقیه پرداختی کم هست یکسال رو به بالا رند و سال دیگه رو به پایین رند بشه. یعنی مسیر 2400 امسال 2500 تومان مصوب و سال بعد اگر 2600 تومان قرار هست باشه مجدد 2500 تومان اعلام بشه.
چند نکته دیگه:

اول اینکه فکر میکنم که هنوز 200 تومان ارزش مند هست و بنابر مشاهده عینی خودم مسیر 1800 تومانی هنگام پرداخت 2000 تومانی بازپرداخت 200 تومانی دارد.
نکته بعدی اینکه 100 تومان امروز ارزشمند تر از 100 تومان فرداست و اگر بار اول رو به بالا رند بشه قاعدتاً باید موجب رضایت راننده های تاکسی بشه، از طرف دیگه به نفع ما مسافران هم هست، زمانی بود که برای جلوگیری از قانون مبلغ اضافی رو هم از راننده درخواست میکردم و هر طور شده دریافت میکردم منتهی جنگ اعصابی که پیش میومد من رو از این کار اخیرا منصرف کرده. برای مسافری که امسال 100 تومان 100 تومان از دست میده بهتر هست که سرمایه گذاری آینده بشه و سال بعد 100 تومان برگشت داشته باشه تا اینکه هر سال این صد تومان ها از جیبش خارج بشه.